Dolegliwości bólowe w jamie brzusznej mogą mieć różne przyczyny, np. wrzody żołądka lub dwunastnicy. Mimo, iż odnotowuje się tendencję spadkową, jeśli chodzi o liczbę zachorowań, nadal jest to jedna z najczęstszych chorób przewodu pokarmowego (dotyczy ok. 5-10% populacji).
Przyczyny i charakter choroby wrzodowej
W przebiegu choroby wrzodowej dochodzi do ubytków w błonie śluzowej (z naciekiem zapalnym), które są nazywane wrzodami (na żołądku albo dwunastnicy). Większość przypadków dotyczy dwunastnicy (ok.64%). Wśród przyczyn choroby wrzodowej wymienia się przede wszystkim:
- bakterię Helicobacter Pylori, wywołującą zapalenie błony śluzowej żołądka,
- przewlekłe używanie leków NLPZ,
- palenie papierosów,
- zbyt duże spożycie alkoholu,
- przyczyny genetyczne – u krewnych pierwszego stopnia ryzyko zachorowania jest 3 razy wyższe,
- stresy,
- złą dietę (długie przerwy między posiłkami, zbyt obfite, ciężkie posiłki, nadużywanie ostrych przypraw, produktów sokopędnych).
Choroba wrzodowa bardzo często uaktywnia się w tzw. przejściowych porach roku – wiosną i jesienią, a wynika to ze zmian hormonalnych, jakim w tym okresie podlega organizm.
Objawy choroby wrzodowej
Mamy tu do czynienia ze schorzeniem, które może przebiegać bezobjawowo, natomiast pojawienie się symptomów powinno być skuteczną motywacją do wizyty u lekarza. Charakterystyczne jest to, że objawy wrzodów żołądka lub dwunastnicy nasilają się w nocy albo wczesnym rankiem i są to w szczególności:
- stały, silny ból albo dyskomfort w nadbrzuszu ( w dołku podsercowym) 1-2 godziny po posiłku (wrzody żołądka) albo pod prawym łukiem żebrowym 3-5 godzin po jedzeniu albo na czczo lub w nocy (dwunastnica),
- uczucie pieczenia, zgaga,
- niestrawność,
- nudności, wymioty,
- zaparcia,
- spadek masy ciała,
- zmęczenie
- krwotok wewnętrzny, w przypadku nieleczonych wrzodów, niebezpieczny dla życia pacjenta.
Diagnostyka i leczenie
Najczęściej zlecanym badaniem jest endoskopia odcinka przewodu pokarmowego (gastroskopia). W trakcie badania lekarz ocenia wrzód, może też pobrać wycinek do badania (na helicobacter albo histopatologicznego). Leczenie choroby jest uzależnione od przyczyny – zakażenie bakterią helicobacter pylori wymaga antybiotykoterapii, w pozostałych przypadkach najczęściej stosowane są leki hamujące produkcję kwasu solnego w żołądku oraz osłonowe w stosunku do śluzówki. Doraźnie, przeciwbólowo stosuje się np. NO-SPĘ, lek zawierający drotawerynę rozkurczającą mięśnie gładkie, łagodzącą tym samym dolegliwości bólowe. Niezbędna jest również zmiana nawyków żywieniowych – regularne posiłki, dieta lekkostrawna, zróżnicowana. Warto również starać się zapanować nad stresem i wszechobecnym pospiechem.
Zdjęcia: no-spa.pl, pixabay.com
